Kahramanmaraş’ın köklü tarihine tanıklık etmiş mahallelerinden biri olan Divanlı Mahallesi’nde, asırlık sokaklardan biri olan Bahtiyar Yokuşu sessizliğe bürünmüş durumda. 6 Şubat depremlerinde büyük hasar alan bölgede çok sayıda yapı yerle bir oldu. 82 yaşındaki Ökkeş ve 79 yaşındaki eşi Raziye Leblebici’nin evi de o yıkımlardan nasibini aldı.
Yıkımın ardından aynı mahallede ayakta kalan mütevazı bir evde yaşamlarını sürdüren çift, sık sık eski evlerinin bulunduğu sokaktaki taş duvara oturup geçmişin izlerini seyrediyor. En büyük tesellileri ise birbirlerine duydukları bağlılık ve arada sırada kendilerini ziyaret eden kızları.
“Ne gelen kaldı, ne giden…”
Yıkılmış evlerinin hemen yanında bastonuna yaslanarak oturan Ökkeş dede ve eşi Raziye nine, geçmişin hatıralarıyla baş başa. Raziye Leblebici, değişen zamanlara dair üzüntüsünü şu sözlerle dile getiriyor:
“Eskiden mahallemiz canlıydı. Komşular birbirini arar, kapılar çalınırdı. Misafir eksik olmazdı. Şimdi ne ses var ne soluk. Bir kapıyı tıklayan bile kalmadı. Herkes kendi derdiyle baş başa.”
Bir zamanlar çocuk sesleriyle yankılanan sokaklar artık sessiz. Yıkıntıların arasında oturan yaşlı çift, kameraya gülümseyerek ve ellerini sallayarak veda ediyor. Gözlerindeki buğulu bakış, yalnızca kendi anılarını değil, bir dönemin yok oluşunu da anlatıyor.
İHA
